boş vaktinin dikine izlenebilir belki. standart hikayeyi standart şekli ile animasyona çevirmişler. başlangıç, gelişme ve son nerdeyse birebir tahmin edilebiliyor. tipler de tekrar olmuş hep. yeni bir şey göremedim. tutan bir şablonu uygulamak gibi bir şey. pixar da böyle yaparsa işimiz var demek. izlenmeyecek kadar kötü değil ama bir beklenti olmadan işte. görüntüler ve müzikler de beklentisiz idare eder kıvamda.
--- spoiler ---
.ormandaki minik canlıların bir toplum oluşturduğuna dair çılgın bir bilim insanının tezi var. hayatını buna adamış, hayatını bu fikir ile mahvetmiş bir baba. kızı bunu ziyarete gelir ve yine işler çığrından çıkar.
.kızcağız babasını bırakıp gider iken ormanda kopup gelen bir savaşın ortasından kraliçenin son anına şahitlik eder. bir gonca (gonca öyle mi olur?) içine ormanın ruhunu varisine aktarılması için verilir ve goncayı da kızı küçülterek emanet eder.
.babasının ispat etmeye çalıştığı şeyin içine düşen sevgili kızımız da maceraya atılır işte. önce goncayı bilirkişiye, oradan açması gereken yere taşıyalım derken olaylar da olaylar. karşı tarafı daha çok beğendim diyebilirim. karanlık orman çok daha güzeldi.
.babasının yarasa çağrısı sesi ile günü kurtarırlar, ta en başında yarasa sesi dinlettikleri zaman kullanılacağını anlıyor insan. hani hiç bir şey boş kalmasın da dolduralım tarzında bir şey işte. fazla zorlama ve sığ senaryo diyelim buna.
.sonunda kız yetişemeyince acaba minik mi kalacak diyor insan? ama yeni kraliçe bunu değiştirebiliyor imiş. kraliçemiz de kraliçe olmak isteyen minik kızımız. oradan da mesaj çaktılar demek. insan ile yaprak insanları (adları neyse artık) onlar arasında da bir garip muhabbet devam ediyor işte. kız ile oğlan...
--- spoiler ---