12 Eylül 2013

Megamind


eğlenceli işler oluyor, izlemesi keyifli. aksiyonları da güzel yapmışlar senaryoyu da beğendim. hayretler içersinde bırakmıyor ama güzel vakit geçirtiyor. arada bir iki güzel düşünce vardı diyebiliriz. çok ağır işlere girmek istememişler. bazı yerler tahmin edilebilir, bazıları edilemiyor. öyle karışık işte... müzikleri pek bir beğendim, rock n roll havasını iliklere kadar hissettirmişler. sunum ve sahne şovları pek tatlıydı hehe.

--- spoiler ---

.iyiler ve kötüler arasındaki mücadeleye karikatüristik bir bakış olmuş toptan. başından beri bu elemanın aslında iyi olacağını anlıyoruz ama sonuna kadar bir türlü olmuyor. ilk aşamadan sonra olur gibi geldiği için önce tahmin tutmuyor ama en sonunda ister istemez tutuyor.

.sevgili kötümüz, sevgili iyilik timsalini yenince bunalıma giriyor. zaten amacına ulaşan kişi ya da emeklilik sendromu gibi bir şey herhalde. bunu vurgulamaları güzel, üstüne bu durumdan çıkmak için kendi süper kahramanını yaratıp onunla kapışmak istiyor. derken yanlış kişiyi süper kahraman yapıyor ve kendisi iyi olup bu arkadaşı yeniyor.

.en büyük mantık hatası bu süper kahramana nasıl dnasını geri alıcı ilacı enjekte edebiliyor. bilindiği kadarıyla zayıf yönü yok bu süperlerin. hani kriptonit falan olsa da onla iğneyi batırabilsen ama elemana işlememesi lazım. yutturdu falan olsa belki bir derece bir açıklama getirebilirdik ya orasını da çok kurcalamamışlar işte.

.kızı kapma meselesi de hafif romantik havalar, hani çeşnide mutlak olmak zorunda olan meselelerden biri idi. kızın tavırları güzeldi de tüm olayların yine dönüp dolaşıp karı meselesiyle toparlanmasına insan biraz bozuluyor, tabi şikayetçi de değiliz. hayat böyle diyelim.

.sahne şovları, yardımcısının muhabbetleri falan hepsi iyidi aslında. çok fazla komikli yan karakter yoktu ama o kadar da olur artık. 

--- spoiler ---